RECENZJE


”Mirosław Drożdżowski – polski kompozytor i pedagog przedstawia w 1-szym zeszycie 14, a w drugim 8 swoich utworów solowych, które zaczynają się łatwymi kompozycjami dwugłosowymi, poprzez utwory trudniejsze (np. Etiudę na tremolo), aż do wymagającego Poematu. Dzięki różnorodności stylistycznej jak: blues, bolero czy swing zeszyty te są bardzo udanym dopełnieniem dydaktycznym do nauki gry na gitarze”.

FARBEN DER GITARRE  vol I & II, Gitarre-Aktuell, 1/11 2011


“Jestem pod ogromnym wrażeniem opracowań muzyki Chopina autorstwa Mirosława Drożdżowskiego. Uważam je za jedne z najbardziej udanych w historii gitarystyki. Wierzę, że zdobędą ogromną popularność…”

F.CHOPIN NA GITARĘ SOLO,  Łukasz Kuropaczewski – 23 II 2011


‘’… zamarłem z wrażenia, że ogromna większość opracowań utworów Chopina przez M.Drożdżowskiego brzmi znakomicie. Zbiór zawiera 9 mazurków, 4 walce, 2 preludia, poloneza, nokturn oraz pięć innych małych samodzielnych utworów. Są one dość trudne, lecz nie w tym złym znaczeniu. Jest to niezwykły tom i wielkie zaskoczenie dla mnie osobiście. Są to jedne z najlepszych aranżacji – zdecydowanie pianistycznych – muzyki Chopina na gitarę.”

F.CHOPIN NA GITARĘ SOLO,  Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine -III 2012


“… Utwory te są owocem nabytego przez Autora doświadczenia poprzez nauczanie gry, wobec czego jest w stanie skutecznie trafić odpowiednimi dźwiękami do uczących się gitarowego kunsztu w taki sposób, aby ich techniczno-muzyczny postęp mógł przebiegać przyjemnie ale też skutecznie. Całość stanowi bardzo przyjemny materiał wykonawczy a zarazem miły w słuchaniu.”

DŹWIĘKIEM MALOWANE vol I,  Franco Cavallone – Seicorde – Aprile 2007


‘’… znakomity zestaw utworów napisanych przez kompozytora zasługującego by być szerzej znanym niż jest. Nie ma tu żadnych wyświechtanych sekwencji akordów, żadnego nudnego powtarzania tych samych figur, za to jest wiele prawdziwych klejnotów. W sumie bardzo ciężko jest wskazać na kilka najlepszych tytułów, bo utworów niewartych grania w tym zbiorku praktycznie nie ma. To doprawdy niezwykłe osiągnięcie tego kompozytora.”

DŹWIĘKIEM MALOWANE vol I,  Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine – January 2010


’’… Utwory zawarte w zbiorze stanowią znakomite rozszerzenie repertuaru młodych gitarzystów o nowe pozycje zróżnicowane stylistycznie, zawierające wiele elementów z zakresu techniki gitarowej (arpeggio, tremolo, legato, flażolety, ozdobniki). W niektórych utworach możemy znaleźć współczesną harmonię, a nawet polirytmię. Kompozycje Mirosława Drożdżowskiego zawarte w zbiorze 33 Utwory na Gitarę stanowią świetny materiał dydaktyczny dla nauczycieli pracujących z uczniami szkół muzycznych I stopnia o różnym poziomie umiejętności.”

33 UTWORY NA GITARĘ,  Marek Tubis – Twoja Muza, nr3/2012


‘’… Mirosław Drożdżowski opracował na gitarę solo 19 Pieśni Fryderyka Chopina, jakie zachowały się do naszych czasów (m.in. do słów Stefana Witwickiego, Adama Mickiewicza czy Zygmunta Krasińskiego). Całość otwiera najbardziej znana spośród nich czyli „Gdybym ja była…”. Wykonanie na płycie spokojne, z ozdobnikami i rzewną melodią wprowadza nas w klimat tego wyjątkowego cyklu. Podkreślmy, że przełożono tu na zaledwie sześć strun gitary partię śpiewu i akompaniamentu fortepianowego, co jest nie lada wyzwaniem. Większość z prezentowanych tu wersji brzmią znakomicie na gitarze solo, np. jedna z prostszych, „Wiosna”, jest jakby romantyczną miniaturką napisaną specjalnie na gitarę. Ktoś może uznać, że zaproponowana wersja stanowić może tylko uzupełnienie i swego rodzaju gitarową ciekawostkę. Myślę, że może ona rozpocząć swoje własne życie muzyczne, przybliżając wykonawcom i melomanom dzieło Chopina w nowej odsłonie oraz ukazując niezwykłe możliwości gitary klasycznej (np. użycie flażoletów, których nie ma w oryginale, a które doskonale podkreślają delikatne fragmenty melodii).

Strona edytorska tego wydawnictwa to prawdziwy majstersztyk. Wewnątrz zawarto m.in. reprodukcje kilku oryginalnych zapisów nutowych omawianych pieśni, portretów Chopina, teksty wszystkich pieśni (również w języku ang.) oparte na oryginalnym wydaniu Paterson’s   Publications Ltd. Gitarzysta, Marek Ulański zrealizował na załączonej płycie zapis nutowy bardzo rzetelnie i z wyczuciem, jego gra jest śpiewna, skupiona, urzekają zawieszenia fraz i rodzaj wibrata. W pieśniach żywych np. „Narzeczony” czy „Czary” bardzo dobrze sobie radzi w trudniejszych fragmentach i niełatwej fakturze. Reasumując – omawiane wydawnictwo, które wsparło kilka ważnych instytucji oraz patronów medialnych, warte jest bez wątpienia szerszego zainteresowania świata gitary, szkół muzycznych i samych grających wykonawców, zarówno profesjonalnych, jak i przyszłych wirtuozów. Melomanów niegrających ucieszy zaś dodana do całości płyta z rejestracją omawianych pieśni na gitarę solo.”

PIEŚNI CHOPINA – 19 Pieśni Chopina na gitarę solo, Krzysztof Nieborak –Twoja Muza, nr3/2014


‘’Uznany i ceniony kompozytor Mirosław Drożdżowski dokonał wspaniałych opracowań na gitarę klasyczną 19 Pieśni Fryderyka Chopina przeznaczonych w oryginale na głos z towarzyszeniem fortepianu. Utwory te stanowią niekwestionowane perły polskiej literatury muzycznej, a wersja na gitarę klasyczną, w przemyślanej i ukształtowanej z wielką wrażliwością fakturze gitarowej, pozwala na odkrywanie świata wyobraźni w nowym aspekcie brzmieniowym. Pragnę podkreślić, iż praca związana z opracowaniem 19 Pieśni Chopina na gitarę solo, poprzez swą formę oraz treść edukacyjną i artystyczną, stanowi znaczący wkład w rozwój dziedziny sztuk muzycznych.”

PIEŚNI CHOPINA – 19 Pieśni Chopina na gitarę solo, opinia: Prof. Alina Gruszka, 10 I 2014r.


‘’Po tak piękne utwory sięgają także gitarzyści, pomimo utyskiwań malkontentów o „szarganiu świętości”. Gratulacje dla autora, który pomysłowo opracował wszystkie pieśni naszego genialnego twórcy. Miał już poprzedników. Oni jednak dokonali transkrypcji tylko niektórych, ze słynnym „Życzeniem” na czele. Teraz możemy się rozkoszować urokiem np. „Hulanki” czy „Mojej pieszczotki” opracowanych profesjonalnie na gitarę solo. Miło, że autorem tej twórczej pracy jest nasz rodak.”

PIEŚNI CHOPINA – 19 Pieśni Chopina na gitarę solo, opinia: Zbigniew Dubiella, 28 XII 2013r.


‘’Pieśni Chopina w aranżacji Mirosława Drożdżowskiego tworzą układającą się w spójną całość suitę pięknych melodii, które w wersji na gitarę solo brzmią lekko i naturalnie – jakby w oryginale stworzone były na ten właśnie instrument. Miniatury zostały bardzo zręcznie opracowane i starannie opalcowane. Na rynku pojawiło się nowe, unikalne wydawnictwo, które pomoże gitarzystom w rozsławianiu polskie muzyki na całym świecie”.

PIEŚNI CHOPINA – 19 Pieśni Chopina na gitarę solo, opinia: Dr Krzysztof Pełech, styczeń 2014r.


‘’… Stylistyka tych kompozycji jest bardzo zróżnicowana i obejmuje zarówno styl współczesny (nowoczesne, lecz „przyjazne” harmonie), jak na przykład w utworze tytułowym Miresesesferes, styl popularny (The Clever Man and The Last Dance Like That), aż do stylu latynoamerykańskiego ( Bossa for My Friends, Waltz Nr 5, Choro ). Znajdziemy tu  utwory w stylu dawnym (Fantasia in the Old Style), jak i w stylu ściśle klasycznym (Theme witch Variations and Coda in the Classical Style). Wszystkie te utwory mają pewien blask, co stawia je ponad podobnymi publikacjami, a wiele z nich dobrze sprawdzi się w trakcie recitali. Jeśli te kompozycje są typowe dla tego kompozytora (widziałem 54 z nich i nie mam wątpliwości, że są), to stwierdzam, że jest on prawdziwym odkryciem. Jego utwory są napisane inteligentnie, zaskakują w wielu detalach i subtelnościach, nigdy nie są mniej niż dobre, a w rzeczywistości niektóre wręcz znakomite.”

MIRESESESFERES,  Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine – October 2009


“… Zamierzeniem Mirosława Drożdżowskiego była idea uprzystępnienia tych uroczych utworów dla jak najszerszego kręgu gitarzystów, zwłaszcza tych młodszych. Środki użyte do tego celu to: zamiana większości tonacji na bardziej przystępne dla gitary oraz pomniejszenie ilości składników w niektórych akordach. Poza tym nie ma większych zmian w koncepcji opracowania i utwory brzmią nie gorzej od transkrypcji innych autorów. Wykonywanie tego atrakcyjnego cyklu zbliży nas do muzyki współczesnej, przy jednoczesnym pozostaniu w oryginalnej ludowej melodyce.”

M.Drożdżowski – MELODIE LUDOWE NA FORTEPIAN W. LUTOSŁAWSKIEGO W OPR. NA GITARĘ KLASYCZNĄ, Zbigniew Dubiella – La Guitarra, IV 2012


‘’… otrzymujecie Państwo pieśni pasyjne w nietypowym opracowaniu dokonanym przez Mirosława Drożdżowskiego. Zbiór zawiera 14 utworów, na wzór 14 stacji Drogi Krzyżowej. Część zamieszczonych w nich melodii jest zaaranżowana w sposób tradycyjny, choć z użyciem zwrotów harmonicznych , charakterystycznych dla twórczości autora. Inne są upiększone nowoczesną, quasi-jazzową harmonią lub są wzbogacone wielce oryginalnym kontrapunktem. Pieśni opracowane, przeznaczone nie do użytku liturgicznego, lecz do własnej kontemplacji, stały się też pięknymi miniaturami instrumentalnymi.”

PIEŚNI PASYJNE na gitarę solo, ze wstępu do zbiorku-Bartłomiej Budzyński, maj 2012


‘’… Jeśli nazwisko tego kompozytora tobie nic nie mówi, to bez oporów mogę podkreślić, że naprawdę powinno! Przez lata widziałem kilka książek z utworami tego utalentowanego polskiego muzyka/kompozytora. Ta najnowsza składa się z 32 pieśni ludowych reprezentujących 16 regionów Polski. Każdy wiernie przedstawiony i zharmonizowany w najbardziej oryginalny sposób, z dużą ilością wewnętrznych głosów i nietypowych harmonii. Nie są one łatwe, a większość z nich wymaga dobrej techniki, ale są to zdecydowanie wspaniałe przykłady muzyki ludowej zaaranżowane na gitarę i mogą absolutnie zaszczycić każdy recital, jeśli kilka z nich połączy się w suitę. Nie umiem znaleźć słów, którymi mógłbym polecić tę publikację wystarczająco dobrze.”

KRAJOBRAZY POLSKI, Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine –  May 2014


‘’… Podstawowym pomysłem w tym zbiorze jest użycie “bicia” lub rasqueado we wszystkich ich formach. Drożdżowski zwraca uwagę na fakt, że choć techniki te są (i były) stosowane przez gitarzystów barokowych, latynoskich i hiszpańskich, nadal są stosunkowo niedostatecznie wykorzystywane, pomimo faktu że bicie na gitarze jest jedną z rzeczy, które do niej ewidentnie przynależą. Jeśli więc uważasz, że technika ta potrzebuje odświeżenia, to ta książka jest idealna do tego celu.”

AKORDOWE BRZMIENIA GITARY KLASYCZNEJ, Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine – February – 2014


‘’… Jeden z moich ulubionych kompozytorów gitarowych Mirosław Drożdżowski nawiązał współpracę z kompozytorką Tatianą Stachak by przygotować zbiór 10 kompozycji doskonałych jako utwory solowe (napisane przez samego Drożdżowskiego lub we współpracy z Tatianą Stachak), wzbogacone jednak o partię drugiej gitary, co daje lepsze i pełniejsze brzmienie duetu. Wersje solowe są zwykle łatwiejsze niż duety, choć – by być sprawiedliwym – wymagają techniki na średnim poziomie. W duetach zaś pojawiają się pewne wzbogacające szczegóły, sprawiające że można je z sukcesem grać czy to w sytuacjach prywatnych, czy też koncertowych.”

SOLO & DUO, Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine – December 2013


“… Drożdżowski opracował na gitarę solo 26 drobiazgów o różnym charakterze. Wśród nich stylizacje tańców ( menuet, walc, gawot, polka ) oraz miniatury o programowych tytułach: Motylek, Nieuchwytna zjawa, Jeździec w lesie czy Echo w górach. Mamy także formy polifonizujące jak kanon czy fughetta. Opracowania są w większości wygodne do grania, z oszczędnie podaną aplikaturą w tonacjach przyjaznych gitarze. Kompozycje mają duży urok melodyczny i ciekawą harmonię. Główną wartością w repertuarze gitarzystów są oczywiście kompozycje oryginalne, ale udane opracowania wartościowej literatury muzycznej także wzbogacą fantazję wykonawców. I dlatego wydanie tego albumu jest godne pochwały.”

M. Drożdżowski – MAJKAPAR NA GITARĘ SOLO, Zbigniew Dubiella – La Guitarra – V 2013


‘’… Samuił Moisiejewicz Majkapar ( 1867-1938) był rosyjskim kompozytorem romantycznym, pianistą, wykładowcą muzyki w konserwatorium w Petersburgu i autorem wielu utworów na fortepian, w tym Biriulki op. 28. Mirosław Drożdżowski udostępnił cały zestaw 26 – ciu takich utworów na gitarę. Mam już kilka książek tego autora i jego muzyka zawsze wywiera na mnie duże wrażenie, ale tym razem po raz pierwszy mogłem się przekonać, jak radzi on sobie z opracowaniami. Niepotrzebnie się martwiłem. Wydanie obejmuje 26 zachwycających miniatur. Drożdżowski po raz kolejny nie rozczarowuje. Nie zdarzyło mi się jeszcze zobaczyć utworów jego autorstwa, które byłyby słabej jakości, i oby ten trend długo się utrzymał.”

M.Drożdżowski – MAJKAPAR NA GITARĘ SOLO, Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine – November 2013


“… Cieszy fakt, że po dobrych doświadczeniach edytorskich firm Euterpe czy Absonic, pojawiła się kolejna oficyna która potrafi w atrakcyjny sposób wydać nuty dla naszych milusińskich. W przypadku obydwu zeszytów mamy atrakcyjne plastycznie, kolorowe lakierowane okładki, dobrą jakość papieru, wyraźny druk nut pomimo kolorowego tła. Kompozytor opatrzył utwory zachęcającymi tytułami  jak: Zabawa w Królewnę Śnieżkę, Kasztanowy Walc, Szturm Żołnierzy, Bajałka, Dawna Opowieść  etc. Jednak najważniejsza jest treść merytoryczna. I tu nie doznamy zawodu. Utwory są atrakcyjne, melodyjne i co najważniejsze utrzymane we współczesnych rytmach tańców z różnych stron świata. Pięknie brzmią duety , rozpisane w partie o podobnym stopniu trudności. Na gitarę dla dzieci pisze sporo twórców zagranicznych ( Hartog, Linnemann, Wanders, Tisserand ). Po zapoznaniu się z najnowszymi dwoma zeszytami Drożdżowskiego, możemy nie mieć kompleksów co do tego typu twórczości. Przewiduję duże zainteresowanie „Gitarowymi Marzeniami „

GITAROWE MARZENIA, Zbigniew Dubiella – La Guitarra – III 2013


‘’… Muzyka Drożdżowskiego to dla mnie zawsze wydarzenie. Nigdy nie spotkałem utworu tego kompozytora, który byłby zły czy choćby słaby. Jeśli jego nazwisko jest komuś jeszcze nieznane, to najwyższy czas to naprawić. Tak jak w poprzednim zbiorze utworów ( zeszyt I ), całość podzielona jest na cztery części nazywane Galeriami. Każda z nich reprezentuje coraz wyższy stopień trudności. Muzyka pisana jest w wielu stylach i znajdziemy tu bluesa, bossę, ballady, tango, walca i wiele innych. Wspaniały zbiór ! Obowiązkowa pozycja na półce każdego porządnego gitarzysty i nauczyciela gitary.”

DŹWIĘKIEM MALOWANE  vol 2, Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine – February 2013


‘’… ten zbiór 27 romantycznych walców jest nadzwyczajny. Pełne eleganckich  i atrakcyjnych melodii – nie znajdziemy w całej kolekcji ani jednego słabego punktu. Utwory te ukazują polskiego gitarzystę – kompozytora Mirosława Drożdżowskiego od jego najlepszej, lirycznej strony. Należy zapomnieć o myśleniu, że tak obszerny zbiór walców tego samego kompozytora będzie czymś powtarzalnym i monotonnym. Drożdżowski udowadnia, że rozumie formę walca i umie się nią posłużyć. Zarówno w „tradycyjnej” koncepcji tego stylu, jak i w formie etiudy, w sugestywnej formie walca południowoamerykańskiego, a nawet w melancholijnym, „późnonocnym”, jazzowo – bluesowym walcu w stylu Milesa Davisa. Zaskakująco dobre nowe wydawnictwo, które gorąco polecam gitarzystom.

W OGRODZIE SNÓW, Steve Marsh – Classical Guitar Magazine – May 2010


‘’… znajdujemy tu dowody prawdziwego zaangażowania dydaktycznego I kompozytorskiego. Należy tą pracę uznać za bardzo dobrą warsztatowo, jak i przykład autentycznej i szczerej inspiracji.”

ETIUDY NA GITARĘ, zeszyt I, Franco Cavallone – Seicorde – Aprile 2007


‘’… całość tej muzyki bez wyjątków, jest naprawdę bardzo dobra. Zaprezentowano w tym albumie wiele różnych stylów muzycznych, z czego widać że Drożdżowski z łatwością komponuje utwory w stylu barokowym, klasycznym, tworzy bluesa, muzykę taneczną, „walking bass” oraz kompozycje płd. amerykańskie. Między wszystkimi utworami solowymi napotkać możemy również jedną kompozycję na dwie gitary, zachwycający, z trochę latynowską nutką, utwór zatytułowany Bossa dla Dwojga.W tym tylko jednym zbiorku jest naprawdę dość materiału, dającego z pewnością na wiele miesięcy dużo zadowolenia grającym.”

25 UTWORÓW NA GITARĘ, Steve Marsh – Classical Guitar Magazine – October 2007


‘’Ten cudowny kompozytor stworzył kilka tomów świetnej muzyki. Pełnej kolorów, odcieni i dowcipu oraz kierowanej do kogoś szukającego czegoś innego, świeżego, lecz również niezbyt trudnego – i nie będącego jednocześnie dziecinnym „pitu-pitu”. Ten zbiór 22 utworów spełnia wszystkie te warunki.Tutuł wziął się z podziału zbioru na cztery części opisującego pory roku z ich specyficzną charakterystyką. W zbiorku nie ma ani jednego utworu, który by odpychał wykonawcę. Wszystkie są świetne – rytmiczny, poruszający stopy „Tulipanowy swing”, nienapisany przez Lauro walc wenezuelski „Gdy zakwitną bzy”, „Wakacyjny ragtime” sprytnie zrobiony utwór w specyficznym stylu oraz „Milonga o zachodzie słońca” – wpadająca w ucho i jednocześnie nie nadwyrężająca zbytnio rąk niedoświadczonego muzyka. Bajeczny zbiór. Nie mogę się go dostatecznie nachwalić.”

CAŁY ROK Z GITARĄ, Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine – April 2011


‘’… Cały rok z Gitarą to kolejna, ciekawa pozycja autorstwa Mirosława Drożdżowskiego przeznaczona dla uczniów szkolnictwa muzycznego I stopnia. Zróżnicowany charakter utworów pod względem technicznym pozwala na wykorzystanie literatury w ramach całego cyklu kształcenia. Utwory zawierają wiele elementów niezwykle wartościowych w procesie dydaktycznym ucznia. Duża melodyjność kompozycji pozwala na rozwijanie umiejętności śpiewności dźwięku, rozwoju umiejętności frazowania. Utwory wykazują wiele technik gitarowych. Zróżnicowana stylistyka kompozycji zapoznaje młodych wykonawców z ciekawą rytmiką. Ciekawy pomysł przyporządkowania kompozycji poszczególnym porom roku pozwala uczniom na poszukiwania ich charakteru i odzwierciedlenia we własnej wypowiedzi muzycznej. Z całą pewnością pozycja Cały rok z Gitarą jest doskonałym uzupełnieniem literatury dydaktycznej szkolnictwa muzycznego I stopnia.”

CAŁY ROK Z GITARĄ, Opinia: Dariusz Michałowski – Augustów, dn.20-04-2011


‘’… Mirosław Drożdżowski specjalizuje się od wielu lat w komponowaniu utworów dla dzieci i młodzieży. Miniatury, które wyszły spod jego pióra, są bardzo chętnie grywane w szkołach muzycznych z racji ich melodyjności, różnorodności i umiejętności dostosowania przez autora atrakcyjnej treści do niewielkich przecież możliwości wykonawczych uczniów. Zwłaszcza ten ostatni walor jest według mnie godny podkreślenia w wypadku „Całego roku z gitarą”. Autor posługuje się przede wszystkim prostą dwugłosową fakturą, wprowadzając też wariacyjnie typowe dla gitary techniki w nieskomplikowanym układzie. Cały zbiór można śmiało polecić uczniom I stopnia.”

CAŁY ROK Z GITARĄ,  prof.Piotr Zaleski – Twoja Muza, nr 1/2011


‘’… To bardzo udana kompozycja sonatowa urodzonego w 1964 roku instrumentalisty i kompozytora oraz uznanego już nauczyciela gry na gitarze. Gdyby ktoś zapytał, z którą częścią utworu chciałbym pozostać najdłużej, to odpowiem bez wahania – z częścią 2, „Adagio misterioso”. Część 3, „Andante grazioso” stawia przed muzykiem wysokie wymagania natury technicznej. Całość wieńczy część 4, „Allegro”, czyli dostojna fuga. Gra Ulańskiego urzeka piękną frazą, wirtuozerią i wiernym oddaniem intencji autora Sonaty. To temu zasłużonemu gitarzyście z Łodzi, nagradzanemu wielokrotnie na konkursach, występującemu jako solista i kameralista Mirosław Drożdżowski zadedykował omawiany utwór.”

SONATA  A MOLL, Krzysztof Nieborak – Twoja Muza, nr 2/2010


‘’… Bardzo mi się podoba – nawiązuje do tradycji, ma piękne melodie, bardzo ładną fakturę pokazującą piękne brzmienia gitary, tradycyjną i ciekawą formę. Sonata ma charakter romantyczny i to jest urzekająco piękne w połączeniu z subtelnym brzmieniem gitary. Jednocześnie, Sonata daje możliwości rozwinięcia efektownej wirtuozerii. Gratuluję Panu.”

SONATA  A MOLL, prof. Marcin Zalewski – opinia, 15 II 2010


‘’Mamy tu 24 opracowania amerykańskich klasyków, obejmujące szeroki zakres stylów muzycznych w zapisie tradycyjnym i tabulaturach. Pogrupowane są według gatunków: Country and Western, Gospels and Spirituals, Blues i Boogie-Woogie – plus wybrane utwory Scotta Joplina, Glenna Millera, Elvisa Presley’a I w końcu The Star Spangled Banner – utwory znane i atrakcyjnie zaaranżowane. Znajdujemy tu wiele ulubionych utworów – materiał jest przystępny oraz przyjemny do grania, co sprawia, że zbiorek zainteresuje szerokie grono wykonawców.”

THE USA GUITAR, Linda Kelsall-Barnett – Classical Guitar Magazine – February 2012


” Utwory pasyjne wywodzą się z polskiej kultury muzycznej i są śpiewane w czasie obrzędów Wielkiego Postu. Kompozytor i aranżer Mirosław Drożdżowski ukazuje te utwory w nietypowych opracowaniach; niektóre z nich zostały opracowane w tradycyjny sposób, a inne zostały okraszone nowoczesnymi, jazzującymi harmoniami i często zawierają niezwykle oryginalny kontrapunkt. Wszystkie one są oryginalnymi miniaturami, które naprawdę świetnie układają się pod palcami. Wiele z tych melodii zdradza swoje korzenie religijne, inne zaś brzmią jak melodie ludowe, podobnie do wspaniałego, opartego na motywach ludowych fortepianowego zbioru Bartoka „Dla dzieci”. Kilka innych z kolei brzmi, jakby harmonizował je sam Tansman. Pewna grupa tych utworów – mimo, że nie są łatwe – nadaje się do włączenia w program recitalu, mogę sobie także wyobrazić nauczyciela korzystającego z niektórych z nich w pracy z bardziej utalentowanymi uczniami. Mogę szczerze polecić ten zbiór, zarówno grającym jak i publiczności.

PIEŚNI PASYJNE, Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine – September 2014


 „…Miałem wiele obaw związanych z tą publikacją. Wszystkie okazały się jednak bezpodstawne, jako że utwory zgromadzone w tym zbiorze są prawdziwym odkryciem – stale zaskakujące i ciekawe do grania, pełne pięknych, bardzo gitarowych harmonii oraz, dzięki nienagannej pracy Drożdżowskiego, bardzo różnorodnych stylistycznie. Poczynając od bardzo chopinowskiego Życzenia – małej perełki, poprzez mazurkową Hulankę aż po piękną i narowistą pieśń Gdzie lubi – rozpoczynającą się od bardzo lirycznych harmonii, po których następuje gwałtowne scherzando piu mosso, które niemal fruwa wokół gitary. Wśród wszystkich 19 utworów nie ma żadnego, który mógłby zostać uznany za gorszy. Każdy z nich jest piękny. Dodatkowo są one dla mnie prawdziwym odkryciem, ponieważ wcześniej nie miałem pojęcia, jak wielkim skarbem są pieśni Chopina, które w fantastycznie wymownych aranżacjach Drożdżowskiego brzmią naprawdę dumnie.”

          PIEŚNI CHOPINA – 19 Pieśni Chopina na gitarę solo, Chris Dumigan – Classical Guitar Magazine – November 2014


 „… Każdy z utworów jest zaaranżowany zgodnie z wymaganym przez nie stopniem trudności. Transkrypcje są bardzo dokładne, czytelne i logiczne – szczególnie pod względem kontrapunktu i harmonii – oraz zawierają utwory rzadko spotykane w innych zbiorach. Pośród mnogości podobnych publikacji ten zbiór polecam szczególnie.”

MUZYKA DAWNA NA GITARĘ SOLO – Uros Dojcinovic – SOUNDBOARD (USA), December, 2016


„… To pierwsza taka publikacja we współczesnej twórczości Drożdżowskiego piszącego na gitarę klasyczną. Pokaźny, pięknie wydany zbiór stylizowanych utworów, przeznaczonych na ten instrument. Ambitne podejście do lubianej przez  środowisko gitarowe muzyki dawnej. Autor z wyczuciem i znajomością muzyki odległych nam czasów i według panujących wówczas prawideł zaproponował nam swoją wizję. Daje się zauważyć ogromny ładunek emocji romantycznych w prezentowanych utworach, co jest charakterystyczne w innych propozycjach Drożdżowskiego.”

IN MODO ANTIQUO – Amicis et Genio – Krzysztof Nieborak – Twoja Muza, nr5/2016

Scroll to Top